NLP PRACTITIONER MASTER...

Artık bir NLP uygulayıcısıyım...
Bu harika !
Ama 10 günlük eğitim boyunca tüm uygulamalarla ile kendimi rahat bıraktığım için herşeye teşekkür ederim...
Bu yola çıkmak çok güzeldi.
Bu yolda kalacak olmayı bilmek.
En güzeli yolu bilmek.
Daha da iyisi yoldan zevk almak...
En şımarıkcası ( ! ) en hakedileni  ( ! ) yoldan gönüllü çıkmak...
Artık daha iyi bilmek...
Kendini bilmek...
Üniversitede okuduğum tüm satırların vücut bulması gibi...
Şunu iyi biliyorum AYDINLANMA kadar büyük bir sarhoşluk yok...
BİLGİ ise ışığı insanın sonuna kadar döndürün anahtarları açın o ışığı...
Kendinizden de , daha da fazla bilmekten de korkmayın...
Bir de kurcalamaktan korkmayın.
Kendinizi, kodlarınızı, inançlarınızı , değerlerinizi....
Bir ağır yüküm vardı...
Şimdi YALINLIK ve PAYLAŞMAK kaldı cebimde ve ben daha benim...
Bir inşaatsa insan hayatı bahçemin peyzajı bu eğitimle bitti.
Artık yeni eğitimlerle menekşelerim mi renklerim çam ağaçlarım mı kokulanır bilmem...
Bir büyük ılık denizdeyim ...
Hücrelerim yenileniyor...
Yine yeni yeniden....

La Capria Suites...

Bodrum'a ilk şans tanıdığımda kazanmıştı kalbimi.
Sanırım bu Çeşme'ye tanıdığım 5. şans..
İçimde o eski beste çalıyor.
Olmuyorrrr, olmuyoorrrr, oolllmuyorrrr...
Alaçatı'da yürümek için ayırılacak ve kesinlikle cuma, ctesiye denk gelmeyecek 55 dakikanın dışında hiç bir kozu yok benim için elinde Çeşme'nin...
Suyundan , yollarına , evlerinden , bitki örtüsüne...
Tek güzel sürpriz otelimizdi.
Böyle biri Allah razı olsun ilmek ilmek hayal kurmuş.
Hayalini de detay detay hayata geçişrmiş.
Neresine baksan büyüleniyor , İLAHİ diyorsun...
Çeşme'de zehirlendim ama en güzel günüm zehirlendiğim için tüm günü otelde geçirdiğim günümdü.
Ekibi, hizmeti, temizliği ile büyüleyici dekorasyonu ile hipnoz etkisi yarattı bende La Capria Suites.
Bir gün bir güzel rüyada o odada olmak dileği ile...

Gölköy...

ilk tanıştığımızda Gölköy'dü...
Şimdilerde herkesi favori tatil noktası Göltürkbükü oldu.
2002 yılında balayımızda o tahta iskelelerden birinde güneşlediğimizde aşık olmuştum.
Hem biraz öylesi :) hem de böylesiydi benim için..
Sonrasında ki 3 yıl ne yaptık bilmiyorum ama 2004-2009 arasında her yaz en az 3 kere 3 ya da 4 günlük tatillerimizi Gölköy'de geçirdik.
Oğlumun doğuşu ile cesaret edemedim bebekle pansiyon tarzı bir yerde tatil geçirmeye ve bu yıl pes ettim. Öylesine özledim ki... Herşeyiyle Gölköy'ü...
Orada o şezlongta o şekilde kalasım var benim.
O ışık vursun iskelenin altından denize, o kadar vursun.
Tam 19.30'da o güneş öyle hızla uzaklaşmaya başlasın..
O dubalara kadar yüzülsün. O kadar tuz olsun denizimde.
Yetmiyor işte yaş 33 öyle bir haftalar , 5 günler doyurmuyor içimi...
Mutluyum oradayken çok ama çok...
Hiçbirşeyi olmayışıyla herşey oluşu acayip doyuruyor beni.
İyi ki biliyorum...
İyi ki yaşayabiliyorum...