bugün...
belki de bu hafta..sık sık..
yokmuşsun gibi davranmayı kendime öğrettiğimden beri daha sık..
nedenleri, nasılları geride bıraktığımdan beri daha bana özgün halini...
işte sevdiğimde bana özgün halin...
sana gelirsem, seni ararsam biliyorum yine yıkacaksın bu halini...
bu halinde öyle tatlı, öyle sahiplenici, öyle bize aitsin ki...
hala anneme aşık, mutlu etmekten zevk alan, aniden neşelenen...
ben şanslıyım bu halini yaşadım...
şimdi de içimde yaşatıyorum.
sen olmasan, sen böyle olmasan ben beceremezdim kendimce yakaladığım bu mutluluğu yalnız korumayı.
paylaşmadan...
aldığın herşeyle hızla büyüdüm...
verdiklerinle elbette şekillendim...
bugün 33 yaşında, sana karşı olan hırslarımı törpüledim...
gelmiyorum, aramıyorum bizi yeniden bozma istiyorum...
ben bende yarattığını kendim için seyreyeliyorum...
artık gücenmiyorum...
yargılamadan sorgulamadan yanımda olduğun her an için teşekkür ediyorum...
kayıp balık nemo kadar şanslı değilim belki de ama :)
babalar günün kutlu olsun...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder