kurtur bu halinden anne :)

biliyorum...gayet iyi biliyorum...
bebekler  ve çocuklar sık sık hastalanırlar....veee hemen iyileşirler...
bir arkadaşım çicek gibiler solup açıveriyorlar demişti aynen dediği gibi aslında..
hastalanmak; dünyanın sonu değildir.
ayrıca en kötü halleri 3 gün hadi bilemedin 5 gün sürüyor...
kimi zaman diş , kimi zaman enfeksiyon...
ama oğlum hastalanınca içimde kocaman bir balon şişiyor, beni sıkıştırıyor.
ateş yüzünden titrediği anlar nasıl zayıf bir insan oluyorum...
çaresiz suratıma kendim inanamıyorum...
eşim beni tanıyamıyor.
sayısız soruna çözüm getiren ben hemen hastaneye acile gitmek istiyorum.
sonra acil doktoru ile tatmin olmuyorum.
kendi doktoru dışında kimseye inanmıyorum.
bir de suçluluk duygusu.
ben bakamamışım da o yüzden hastalanmış gibi hissetmem.
nereye gitmiştim?
kiminle görüşmüştük?
terli mi bıraktım?
acaba o çocuktan mı kaptı mikrobu?
ya basit değilse, keçi gribiyse...
doğduğu yıl domuz gribi çıkmıştı mesela...
ya bu mikrop tanı konmamış bişiyse...
ya kusarsa...
ya kustuğu için ilaç veremezsem...
koçluk eğitimim, psikolji bilgim, pozitif psikolojiye ilgimin çözümsüz kaldığı yegane an...
o uyuyor ben ya uyanırsa da duymazsam diye uyumuyorum...
bu kadar evhamlı olduğum için kötü enerji çektiğimi düşünmem bir daha şişmem...
offfff karışık ....
seni çok seviyorum be oğlum....
elimde olsa etrafına sihir yapıp herşeyden korurdum seni...
ama hayat bu di mi?
hastalanacaksın iyileşeceksin üzüleceksin sevineceksin böyle böyle güçleneceksin, büyüyeceksin...