çok severdim...
kendine has gülüşünü...
çok isterdim bir yerlerim benzesin...
çok derin ama çok naif bulurdum...
sevdanın ölüm de dinlemediğini onunla fark etmiştim.
neye dokunsa içime ılık sular akardı...
sürpriz gibiydi bir işin arkasından onun çıkması...
entellektüel kapasite evimize girip çıkan bir teyzenin yüreğiyle birleşince beni tanıyor, o da beni biliyor gibi hissetmişim meğer...
dün vardı bugün yok...
keşke bu kadar içselleştirdiğimden kendisini yazıverseydim bir maille...
geçtiğin yollar gülüşün gibi bahar bahar olsun...
yaman'a benden de selam söyle...
çok sevdi herkes seni çok, pamuklara sarsın bu sevgi seni orada...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder