önce ne olduğunu anlayamadım.
çok net hatırlıyorum bundan 3 yıl kadar önce bir balıkçıdayız.
keyifli bir sohbetin tam ortasındayız, üç arkadaşımız harala gürele facebook'ta konumunu gücellediğinden falan bahsetti.
sohbet bölündü, konu dağıldı.
gündem onların ne yaptığını anlamaya döndü.
sonra iyice zıvanadan çıkanlarımız oldu.
şimdi buradayım , şimdi şuradayım...
ahan da boy boy resimlerim...
bunları yaşıyorum ...
dibine kadar yaşıyorum...
buraya geldiğimi bilin...
heeeyyyy buradayım bağırışları....
ve de ne çok eğleniyor insanlık ..
ekonomik buhran mı, stres mi , kaos mu ....
evet sosyal bilinçliyim ama içimde neşe ile yüzen gemilere sahibim.
eyyy eski sevgili o kadar neşeliyim ki, hemen neşemden yeni bir ilişki taştı.
şimdi twitter var.
herkes, her konudaki fikrini herkesle paylaşıyor..
bir konuda duayen ya da uzman olup başka konularda da birilerini takip etmeyi anlamam bir derece
ama her konuda ki düşüncesini insanın sürekli yazması çok uzak geliyor bana .
hem de not , not....
tam test dönemi cümleleri ile...
bozulan dejenere sözcük kalıpları ile.
eee yıllardan 2012 , yas oldu 33 , ben de sanırım eski kafalıyım artık.
amacını anlayamıyorum ama tüm dünyayı sürükleyen yenilikler oldukları için cazibesinin de farkındayım.
Başka bir farkındalık ise , fena halde yalnız olanların çoğalması ile ilgili.
Daha geniş kitleler ulaşabilen ama aşılamayan uzaklıklar....
yaşamlarımız, değerlerimiz, amaçlarımız ,ayıplarımız çok hızla değişiyor.
neydi ayıp olan ?
tam birine adapte olmuşken şimdi bir başkasını anlamak gerekiyor.
bu kadar hızlı yenilenmek . kim bilir belki de hücrelere iyi geliyordur ?
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder