Şimdi geriye dönüp bende bu yeni insanlara karşı durma tavrı aslında o'na karşı bir tavır mıydı acaba diye düşünüyorum kafam bulanıyor.
Yıllarca o bir ortama gelirken hep şu soruları sordu ;
- yemekten sonra devam edecek miyiz? ( salt bir yemek tatmin edici bir gece değildir, ayrıca gece devam edilecekse yemekte karın şişer, şiş karın club ortamında görüntü bozar, devam edilmeyecekse ki devam edilmesi yönünde her zaman ortamı zorlar, yemeğe çok geç gelir siz otomatik olarak gece yemeği yiyor olursunuz, o ise şarap kadehi ile küp küp kesilmiş sakin haşlama makarnası ile geceye yeni başlar, kesin yeni bir konusu vardır, uykunuzu açar ve ayaklarınız o'nun peşi sıra başka bir mekana gidiyor olur..)
- kimler geliyor ? ( ve detayı...)
Biz de karı koca olduğumuz her ortama istisnasız gelen, zaman , mekan, maddi imkan demeden sakınmayan bunu da kendine GOCUNMAMAK lazım diyerek , belleğimiz SİNAN GOCUNMAZ şeklinde kazıyan yaklaşımına rağmen hep bozulduk.
Oğlum kimin için geliyorsun ? Geleceksen dostun biziz, bizim için gel.
Hayatımıza giren herkesi hemen akabinde hep Sinan da tanıdı.
YENİ İNSAN , YENİ İNSAN , YENİ İNSAN...
Öyle bir açlık ki asla doyuramadık kendisini.
Sonra ben başladım sanırım 25-26 yaş civarı benim arkadaşlarım bana yetiyor. Bu yaştan sonra zaten dost olmaz, tanıdıklar olur, yeni insanlar beni yoruyor gibi beylik söylemlerde bulunmaya.
Yaşadıklarım kısmen de haklı çıkardı hep beni.
Kaan doğana kadar bizim de bir ilişkinin cılkını çıkarma muhabbet sarıyorsa öyle ayda bir haftada bir değil neredeyse o kişi ve grupla her gün sonuna kadar buluşma potansiyelimiz olduğundan üstüne bir de Sinan'ın biraz daha , biraz daha , son kadeh talebi ile YENİ'yi maximum 3 ayda eskittiğimizden hemen bizce DEFOları, FOYAları ortaya çıkarıp soğuduk nicelerinden.
O zamanlar ben tek KİMLİK yaşıyorum, PROSEDÜREL yanıma ters gelen plan bozmalarını da elbette KİMLİĞİME saldırı olarak algılıyorum, Dünya benim değerlerimden mevcut sanıyorum...
Elbette kendime haksızlık yapmamalıyım bunun dışında çok da zülfiyare dokunulmadığında hep anladım karşı tarafı hak verdim ve de kendi durumu içinde değerlendirilmesi gerektiğine de inandım.
Gel gelelim dün gece TAKINTI boyutunda YENİ İNSAN'a işimin gereklilikleri dışında tepki geliştirmemle bir kez daha yüzleştim.
Bu sefer gitmem gereken ortamda Sinan da yok, konu tüm çıplaklığı ile karşımda...
İnsan seviyorum ama alışkanlıklarımı , bir cümle bile kurmadan anlaşabilmeyi , tanınmış olmayı , eski olmayı çok daha fazla seviyorum.
Dün gece kıramayacağımız bir EV PARTİSİne katılmak zorundaydık. Söz vermiştik ve ev sahibesi için orada bulunmamız önemliydi. Ben kendi sesimi off ya yeni bir sürü insan hem de EV'in içinde derken susturmaya çalışadurayım , elbette bunu farkettiği an eşim de , ooofffff nereden başımıza açtık bu işi mooduna girdi.
Ayaklarımız bir ileri , bir geri.
Giyinemedim, makyaj yapamadım, zulüm yaşıyorum.Evde oyalanıyorum, çıkamıyoruz.
Eğlence kuşu kermo en son asansörde neyse hediyemizi verir eve gelir uyuruz dedi.
Ctesi gecesi oğlumuzu anneannesi ile kalma durumu bizim için altın değerinde bir an.
Biz tanıdıklarımız yok diye evde uyumayı tercih edeceğiz.
Çok komiktik.
Nice sunumlara, nice toplantılara katıldım, nerelerde tek başıma kaldım hiç bu kadar gereksiz bir yükü yüklenmiş hissetmedim.
Kendimi işim için de orada olmam gerektiğine inandırdıktan yaklaşık 40 dakika sonra makyajlı, giyinmiş, hediyeli ve vaktinde kapıdaydık...
Sonuç :
Öncelikle Bizi yemediler.
25-30 tane çok tatlı insanla tanıştık, bizi sevdiler, bizi anladılar ve bize çok güldüler.
Daralmadık, sıkılmadık.
İyi de zaten bizim başımıza hep bu gelir biz ne zaman konuyu bu hale getirdik işte bunu hatırlamıyorum.
Yeni biri varsa gitmediğimiz topluluk görüşmelerimiz vardır tarihte.
İş mi bizi bozdu, Sinan'ın abartılı tutkusu mu bilmiyorum.
Ama iyi ki ezber bozduk.
İlk kez böyle bir kalabalık YENİ İNSAN gecesinde SİNAN yoktu. Sonra bir baktım tabi ki ; imkansız kendi olmasa bile o'nun cdlerini getirmiş kermo, şarkıları çalınıyor.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder