yaşadığınız veya yaptığınız şey sizi ne kadar olumlu yönde etkiliyor farkına varın...
sonuç : gazete okuyamıyorum...
ne zaman elime alsam mideme ağrı giriyor, sinirim bozuluyor, etkileniyorum, sarsılıyorum...
yol boyu o haberi düşünüyorum, zor kurtuluyorum.
bir gazede ekonomi haberleri dahil eğer advertorial bir alt yapı yoksa zerre kadar olumlu veya besleyici bir yazı olmaz mı?
kimse bunun farkında olmaz mı?
bize lisede farklı olanı haber yapabilirsiniz derlerdi.
klasik örnektir, herkes bilir köpeğin adamı ısırması haber değeri taşımaz ama adam köpeği ısırırsa haber değeri vardır.
benden başka eminim yığınla insan farkındadır, o kadar birbirinin aynısı, kötü, olumsuz ya da anlamsız haber var ki.
gazete okumadan gündemden haberdar olmayan duyarsız bir varlık gibi hayata devam etmek de benimle çelişiyor.
hadi diyorum işim için okuyayım ,yaş da ilerledi ekonomi sayfalarını takip edeyim.
burada da Dünya batıyor, Türkiye batıyor , Yunanistan yanıyor, arabaya binip benzin harcamaya korkar vaziyete geliyor insan.
köşe yazarlarının yorumlarını tarafsız bulamıyorum, sıkılıyorum.
köşe yazarlarını ve ideolojik yaklaşımlarını bilmeyenlere ben yıllarca cahil dedim okumazsam kim ne diyor nasıl bileceğim ya onlar da benim gibi değişiyorlarsa endişesi taşıyorum.
kuaför çalışanlarını çok seviyorum ama benden beni her gördüklerinde aynı sevimlilik performansını beklediklerinden en büyük kaçışım dergiler ve ekler.
bunları öyle bir didik didik okuyorum ki ; oğlum doğduktan sonra ya starbucksta ya da kuaförde bunları okuyorum ben allla'mmmmm....sanırsınız tez aşamasındayım da ciddi birşey araştırıyorum.
magazinel bilgim günbe gün takdire şayan bir ilerleme kaydediyor ama sosyo kültürel, politik her başlıkta hızla geriliyorum.
hayatını hey girl ya da blue jean gibi dergilerle dolduran genç kızların orta yaş versiyonu mu oluyorum yoksa...
korkuyorum.
50'li yaşlarımda biri bana hatırlarsın 2011'de de bu konu gündemdeydi hatta CHP'nin tutumu bu olmuştu dese aval aval bakarım.
Ne oldu bana.
Olumlu duygularla beslenmek adına gamsız baykuş mu olacağım? diyorum...
Dün yine olmaz böyle bak 2 satır dedim.
Erzurum'da ki çocuk hikayesine denk geldim.
Yeni Yüzyıl vardı ben gençken keşke bozulmamış hali ile o çıksa yeniden...
Radikal'de bulamıyorum hala o eski tadı.
Eskiden haberi haber olarak okuyordum da şimdi mi herşeyi üstüme alınıp daralıyorum ben miyim değişen ?
Televizyon da açmama kararı aldık bu arada.
Kaan büyürken etkilenmesin diye.
Sünger BOB bile DEHAB ( dikkat eksizliği ve hiperaktivite bozukluğu ) yapıyormuş . Çok zor da kalırsak günde maksimum 40 dakikayı aşmamaya bazen o'nu bile açmamaya çalışıyoruz.
TV yok gazete yok dünya yansa haberim yok.
Bakalım 2 yıla kadar ne olcam ben?
Denek A 'yı İzleyelim görelim...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder