Evet beyin her gün bir gün önce düşündüklerinin % 99 aynısını düşünüyormuş ama ben 2 yıldır her gün bu konuyu düşünerek yaşadığıma inanamıyorum.
Bugün son assolistimiz Hanifemizi Aradığımda, bana Amasya'dan seslendi, ben 10 gün daha buradayım ha dedi ben de derin bir ommmmmm çektim.
Hayatımda hiçbir işime böyle kafama göre gidememezlik yapamadım Alla'm...
Kızgınlığım evin gidişatının birilerine de bağlı hal almasından geliyor aslında.
Hikayenin başında, Kendime bir Perihan yaratmıştım , tam 4 yıl mutlu mesut yaşadık.
Mutlu mesut derken, kafasına göre takım elbiselerimi onları KULLANILMAYANLARIMIZA kaldırdık dediği ve 6 ay bulamadığımız, kediyi sokakta unuttuğu, ellerimle börek açtım dediği buzluktaki milföyü kullandığı pek çok anımız mevcut kendisi ile, ben yine de iyiydim onunla.
Benim sayemde kayınvalidesine karşı hareket başlatmış ve kendi evlerine çıkarak özgürlüklerini kazanmışlardı.
Sanırım Perihan'ın anarşist yanını da seviyordum ben.
Uydurukçu Perihan. Hızla yalan ve bahane uydurmada üstüne yoktu. Öğle vakti eve geldiğimde ve kapıda kaldığımda 5 markette arap sabunu kalmadığını iddia etmişti, Küçükyalı'ya kadar gitmek zorunda kalmıştı zavallı Perihancık ....
Sonra bir SSK hayalinin peşine bankada çaycı oldu. Kurumsal firmada kariyer yapma planına kurban etti ilişkimizi.
Perihan, hayran olunacak bir temizlik sistemine, algı becerisine sahip olmasa da ilk benimle çalışmaya başladığı için aynı dili konuşmaya başlamıştık.
Halılarımız için yıkama firması buldum Ablacım derdi...Tabii ki halıyı Perihan yıkamazdı :)
Perihan gittiğinden beri isminin son hecesi FE olan tüm isimlerde, temizlik perileri denedik. Hanife, Latife, Şukufe , sanırım bir Efe isminde biri kalmadı birlikte çalışmadığımız.
Hepsi benden akıllı ve işin temelinde bu temizlik işinin kaydırıgubbak şekilde yapılması konusunda yetenekli ve bilinçliler.
1- Bu konuya gerçekten kafamı takarsam çekilmez bir kadın olma korkum var benim. ( Aynı gıcıklık korkusunu mesela az yemek yiyen ve tüm yemeklerin kalorilerinin hesabını yapan bir kadın olursam da yaşatacağımı düşünüyorum...) emek verdiğim için oğluma , kedime , kocama zindan edebilirim hayatı.
Oysa ki sevgi dili hizmet olan biri ne kadar mutlu olur bu işleri yaparak....
2- Temizlik konusunda birisinden yardım alarak istihdam sağladığımı ve ihtiyacı olan birilerine de destek olacağımı düşünüyorum. Ancak son olarak ; 2. AYNUR'la ( yıllar evvel kocası evimizi soyan ve iş elbiselerimi köydeki kız kardeşlerine götüren 1. AYNUR'umuz vardı , karıştırılsınlar istemem) şöyle bir dialog yaşadık.Etilere, Nişantaşına gidiyorum arabasız zor oluyor, araba alacağım. ' Al tabii Aynur, aa eşim arabasını satacak düşünür msn ?' ' yok ben 2. el araba kullanmam sağolun...' sonra başkasından şunu da duydum 'iyi yaptın evi değiştirdin mutfağı bile yoktu evinin....' söz konusu eve sahip olmak için neler yaşamışız oysa ki biz.
Gerçek anlamda ihtiyacı olan biri ne kadar sevinir oysa ki para kazanınca....
3- Öğretmeye bayılırım. Öğrenmeye açık merak eden biri ne kadar sevinir benimle çalıştığına...
4- Bu konu benim en çok minnet duyduğum konu olduğu için ne güzel bir ilişki olabilir aslında...
Hayalimde bir Tinkerbell geliyor güler yüzü ile eve sabahları...
08.00'de bizde oluyor.
İyi ki varsın Tinkerbell diyoruz.
Bazen çicek alıyor, kahvaltıda vazoya koyuyor.
Ay sonu benden bunların parasını istiyor ama o kadar güzel ki hareketi iyi ki yapıyor diyorum.
Evin içinde yangın çıkmış gibi koşmadan 08.10-08.30 arası kahvaltı hazırlayabiliyor. Bu mümkün biliyorum!
Dini ne olursa olsun eşimi veya kardeşimi evde görünce koşarak odalara saklanmayan bir tinkerbell.
1 salata yapmaktan gocunmayan. AAA yemek işi de bende mi olacak demeyen.
Kendi içinde mutlu, hayatı ile , işi ile bizimle barışık...
İnsan seven, çalışmayı seven...Bilmese de öğrenen...
Kaan'ı kendi çocuğunın imkanları ile kıyaslamayan....Gözü saatte olmayan.
Yoldan şikayet etmeyen.
Güvenen...
Çamaşırların yıkama talimatını okuyan.
Ütü ile birşeyleri yakmayan, yaktığında saklamayan, dürüstlükle üzülen...
Benim üzülme boşver dediğim amaaan canımdan kıymetli kırdım işte diyerek cümleye başlamayan.
Sahiplenen...
Evin dolapların üst rafları yokmuş gibi davranmayan.
Perdelerin yıkanması gerektiğinde her seferinde ilk kez duyup şaşırmayan.
Buzdolabı temizliğinin tüm gün aldığına kendini ve beni inandırmaya çalışmayan.
Tatlı bir tinkerbell...
Yaşı yok, rengi yok, ruhu Tinkerbell...
Şaşkın ama azimli...
Kendine gülebilen...
Dün bakıcılar bugün temizlikçiler hadi hayırlısı...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder